Σκέψου και λάβε αποφάσεις με γνώμονα μακροπρόθεσμο. Επένδυσε στην επιχείρησή σου και θα βγεις κερδισμένος. Στρατηγικός επιχειρησιακός σχεδιασμός. Κοινωνική ευθύνη.
Αυτά διδαχθήκαμε στο πανεπιστήμιο. Πως να αναπτύξουμε και εξελίξουμε μια επιχείρηση.
Αυτό που δεν διδαχθήκαμε είναι πώς να σώσουμε μια επιχείρηση ή να τη βοηθήσουμε να επιβιώσει. Γιατί, πλέον, για ένα μεγάλο ποσοστό μικρομεσαίων επιχειρήσεων τίθεται θέμα επιβίωσης και βιοπορισμού και όχι ανάπτυξης, σωστού μάνατζμεντ και αποτελεσματικού
μάρκετινγκ.
Πώς να κοιτάξεις το μέλλον, την επόμενη πενταετία ή το επόμενο έτος και να δράσεις ανάλογα, όταν δεν είσαι σίγουρος ότι τα χρήματά σου επαρκούν για το ενοίκιο στο τέλος του μήνα, όταν η επιταγή που λήγει σε είκοσι μέρες θα μείνει ακάλυπτη, όταν δεν ξέρεις αν θα είσαι ανοικτός την επόμενη εβδομάδα.
Με την κυβέρνηση σαστισμένη να πλέει σε αχαρτογράφητα νερά και με την εναπομένουσα προσοχή της στραμμένη στους εργαζόμενους, ο επιχειρηματίας παρακολουθεί σαστισμένος τις ώρες και μέρες να περνούν.
Νιώθει φόβο και οργή. Φόβο, γιατί δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το αύριο. Και οργή. Οργή για την τύχη του, οργή και προς την κυβέρνηση που όχι μόνο τον έχει ξεχάσει και παραμελήσει, αλλά δεν του επιτρέπει να αγωνιστεί για τα προς το ζην του απαγορεύοντας την λειτουργία του.
Κι από την άλλη κρέμεται από τα χείλη των κυβερνητικών εκπροσώπων μήπως και ανακοινωθεί κάποιο επίδομα, μήπως και τα καταστήματα ανοίξουν ενόψει εορτών.
Σαν ένα εκκρεμές του Νεύτωνα συνεχίζεται ατέρμονη η εναλλαγή συναισθημάτων με τον επιχειρηματία να παίζει τον ίδιο ρόλο με τις μεσαίες μπίλιες που αβοήθητες δέχονται εκατέρωθεν χτυπήματα.
Χτυπήματα, πληγές, εγκαύματα και κάθε λογής παθήματα. Ο δρόμος του επιχειρηματία είναι στρωμένος από δαύτα. Παθήματα, που μόνο παράσημα αποτελούν. Αποδείξεις ότι κι εκείνη τη φορά τα κατάφερε. Όπως θα τα καταφέρει και τώρα. Θα παλέψει, θα ματώσει, θα λυγίσει, αλλά στο τέλος θα τα καταφέρει. Γιατί για τον επιχειρηματία δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα παρά μόνο η νίκη.
Comments